Dogs-Journal

Η υγεία του εσωτερικού σκυλιού είναι ενδεχομένως μια από τις καλύτερος-μελετημένες περιοχές σε κτηνιατρικό φάρμακο, δεδομένου ότι το σκυλί είχε μια τέτοια μακροχρόνια και στενή σχέση με τους ανθρώπους.

Μερικά ασθένειες, ασθένειες, και δηλητήρια είναι κοινές και για τους ανθρώπους και τα σκυλιά άλλοι είναι διαφορετικοί.

Οι περισσότερες ασθένειες που έχουν επιπτώσεις στα σκυλιά ή τους ανθρώπους δεν είναι μεταβιβάσιμες μεταξύ των δύο ειδών. Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις των ζωονοσιών:

Η λύσσα, ή Hydrophobia, είναι μια συνήθως μοιραία ασθένεια που μπορεί να διαβιβαστεί στα σκυλιά ή τους ανθρώπους από το δάγκωμα ενός μολυσμένου θηλαστικού, ενδεχομένως ενός σκυλιού, μιας γάτας, ενός ρακούν, ή ενός ροπάλου. Αν και τα τρωκτικά και τα παρόμοια μικρά θηλαστικά μπορούν να μολυνθούν με την ασθένεια τεχνητά, γενικά δεν βρίσκονται μολυσμένα στις άγρια περιοχές η τρέχουσα υπόθεση είναι ότι δεν είναι πιθανό να επιζήσουν οποιασδήποτε επίθεσης που θα τους μόλυνε.

Τα ζώα με τη λύσσα υφίστανται την επιδείνωση του εγκεφάλου και τείνουν να συμπεριφερθούν bizarrely και συχνά επιθετικά, αυξάνοντας τις πιθανότητες ότι θα δαγκώσουν ένα άλλο ζώο ή ένα πρόσωπο και θα διαβιβάσουν την ασθένεια. Οι περιοχές που είναι λύσσα-ελεύθερες, (συνήθως νησιά) όπως η Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, η Αυστραλία, και η αμερικανική κατάσταση της Χαβάης έχουν τους αυστηρούς νόμους καραντίνας για να κρατήσουν τα εδάφη τους λύσσα-ελεύθερα. Αυτοί απαιτούν τις μεγάλες περιόδους απομόνωσης και παρατήρησης των εισαγόμενων ζώων, η οποία τους κάνει τις μη ελκυστικές θέσεις που κινούνται με ένα κατοικίδιο ζώο εκτός αν το κατοικίδιο ζώο είναι αρκετά νέο.

Οι περιοχές που δεν είναι λύσσα-ελεύθερες συνήθως απαιτούν ότι τα σκυλιά (και συχνά γάτες) εμβολιάζονται ενάντια στη λύσσα. Ένα πρόσωπο ή ένα σκυλί που δαγκώθηκε από έναν άγνωστο ή το σκυλί (ή άλλο ζώο) πρέπει πάντα να θεραπευθεί χωρίς αναμονή τα συμπτώματα, λαμβάνοντας υπόψη τις ενδεχομένως μοιραίες συνέπειες rabid biter: έχει υπάρξει μόνο μια περίπτωση κάποιου επιζούσα λύσσα όταν δεν άρχισαν την επεξεργασία μέχρι εμφανίστηκαν τα συμπτώματα. Biter πρέπει να κατανοηθεί εάν είναι δυνατόν, ως μόνο αυτοψία του εγκεφάλου μπορεί να καθορίσει εάν ήταν rabid.

Αυτό πρέπει να είναι ένα μεγάλο κίνητρο στους σκυλί-ιδιοκτήτες για να εμβολιάσει τα σκυλιά τους ακόμα κι αν αισθάνονται ότι ο κίνδυνος λύσσας εργολαβίας σκυλιών τους είναι χαμηλός, δεδομένου ότι ο εμβολιασμός θα εξαλείψει την ανάγκη για το σκυλί τους να είναι και εξέτασε με αυτό τον τρόπο εάν δάγκωνε καθενός ή υποψιαζόταν του δαγκώματος καθενός, καθώς επίσης και η ανάγκη για τον που αντιμετωπίζεται για τη λύσσα εάν υποψιάζεται του δαγκώματος.

Τα παράσιτα, ιδιαίτερα εντερικά σκουλήκια όπως τα αγκυλόστομα, κεστοειδείς σκώληκες και roundworms, μπορούν να διαβιβαστούν στο σάλιο ή τα περιττώματα ενός σκυλιού. Μερικά παράσιτα έχουν τους ψύλλους ως ενδιάμεσους οικοδεσπότες: το αυγό σκουληκιών πρέπει να καταναλωθεί από έναν ψύλλο που εκκολάπτει, κατόπιν ο μολυσμένος ψύλλος πρέπει να ληφθεί (συνήθως από το σκυλί καλλωπιμένος, αλλά περιστασιακά από έναν άνθρωπο μέσω των διάφορων μέσων) για το ενήλικο σκουλήκι για να καθιερωθεί στα έντερα. Τα αυγά του σκουληκιού περνούν έπειτα μέσω των εντέρων και εμμένουν στις κάτω περιοχές του σκυλιού, και ο κύκλος αρχίζει πάλι.

Οι ψύλλοι και οι κρότωνες των διάφορων ειδών μπορούν να αποκτηθούν και να παρουσιαστούν κατ' οίκον από ένα σκυλί, όπου μπορούν να πολλαπλασιάσουν και να επιτεθούν στους ανθρώπους (και αντίστροφα). Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, τώρα που η tick-borne ασθένεια Lyme έχει γίνει ενδημική σε όλη μια μεγάλη περιοχή, εκτός από άλλες παρόμοιες ασθένειες όπως ο δύσκολος επισημασμένος βουνό πυρετός.

Αν και τα σκυλιά δεν φαίνονται να είναι τόσο ευαίσθητα σε τέτοιες ασθένειες όσο οι άνθρωποι, οι παρόμοιες rickettsial ασθένειες έχουν διαδοθεί από τα σκυλιά στους ανθρώπους μέσω τέτοιων μηχανισμών όπως ένα σκυλί που σκοτώνει ένα μολυσμένο κουνέλι, κατόπιν τινγμένος μακριά στο σπίτι αρκετά πλησίον στους ιδιοκτήτες της για να μολύνουν μοιραία την μεγαλύτερη μέρος της οικογένειας.

Leptospirosis είναι μια βακτηριακή ασθένεια που έχει επιπτώσεις στους ανθρώπους και τα ζώα. Προκαλείται από τα βακτηρίδια του γένους leptospira. Οι άνθρωποι και τα σκυλιά γίνονται μολυσμένοι μέσω της επαφής με το ύδωρ, τα τρόφιμα, ή το χώμα που περιέχει τα ούρα από τα μολυσμένα ζώα. Αυτό μπορεί να συμβεί με την κατάποση των μολυσμένου τροφίμων ή του ύδατος ή μέσω της επαφής δερμάτων, ειδικά με τις βλεννογόνες επιφάνειες, όπως τα μάτια ή η μύτη, ή με το σπασμένο δέρμα.

Οι γενετικοί όροι είναι ένα πρόβλημα σε μερικά σκυλιά, purebreeds ιδιαίτερα:

Η δυσπλασία ισχίων έχει επιπτώσεις πρώτιστα στις μεγαλύτερες φυλές.

Οι επιγονατίδες Luxating μπορούν να είναι ένα πρόβλημα για τις μικρότερες φυλές.

Τα γονίδια για την τύφλωση ή την κώφωση φαίνονται να φέρονται από μερικές φυλές.

Σε μερικά σκυλιά, όπως τα κόλλεϊ, το μπλε merle ή harlequin ο χρωματισμός είναι πραγματικά ο ετεροζυγώτης ενός μερικώς υπολειπόμενου γονιδίου αποτρέποντας την κατάλληλη ανάπτυξη του νευρικού συστήματος επομένως, εάν δύο τέτοια σκυλιά ζευγαρώνουν, στο μέσο το τέταρτο των κουταβιών θα έχει τις αυστηρές γενετικές ατέλειες στα νευρικά συστήματα και τα αισθητήρια όργανά τους που κυμαίνονται από την κώφωση ως τις μοιραίες ρωγμές.