Ράτσες με ιστορία Ιστορίες με σκυλιά, που καθόρισαν την ιδιαιτερότητα ολόκληρης της φυλής τους

"Κατά καιρούς, ορισμένες ράτσες, χρησιμοποιήθηκαν και διακρίθηκαν σε κάτι πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό, με αποτέλεσμα η φυλή τους να παραμείνει στην ιστορία. Aφιέρωμα λοιπόν σε όλα εκείνα τα σκυλιά, που κατόρθωσαν να καθιερωθούν μέσα στο χρόνο."
Chihuahua: Τα μικροσκοπικά Τσιουάουα (Chihuahua), χρησιμοποιήθηκαν σε θρησκευτικές τελετές από τον αρχαίο πολιτισμό των Αζτέκων στο Μεξικό: τα έκαιγαν μαζί με τα νεκρά αφεντικά τους, καθώς πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο οι αμαρτίες του νεκρού, έφευγαν από αυτόν και μεταφέρονταν στο σκύλο.
Pharaoh Hound: Το Κυνηγόσκυλο του Φαραώ (Pharaoh Hound) έχει εκπληκτική ομοιότητα με τον εικονιζόμενο με κεφάλι σκύλου Θεό Άνουβις των αρχαίων Αιγυπτίων, ενώ ο Κέρβερος, ο φύλακας του Άδη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, απεικονίζεται σε αγγειογραφίες του 530-525 π.Χ. με τρία κεφάλια (λύκου-σκύλου-λιονταριού), σε σώμα σκύλου τύπου Μαστίφ.
Canishe Poodle: Μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, τα γαλλικά Κανίς ή Πουντλ (Canishe/Poodle) χρησιμοποιήθηκαν σαν θηραματοφόρα υδρόβιων. Το κούρεμα-λιονταράκι δεν είναι απλά μανία των σύγχρονων κυνοτρόφων: όταν το σκυλί έπεφτε στο νερό βάραινε το τρίχωμά του, έτσι κούρευαν ορισμένα τμήματά του, αφήνοντας σκεπασμένο το θώρακα, τους καρπούς και τους ταρσούς, για προστασία απέναντι στα κρυολογήματα και τους ρευματισμούς. Η φουντωτή τούφα, στην άκρη της ουράς έκανε το σκυλί ευδιάκριτο από την ακτή.
Basenji: Υπάρχουν και Γατό-σκυλα;... Το μεσοσκελετικό Αφρικανικό Μπασέντζι (Basenji) είναι ένα σκυλί που δε γαβγίζει αλλά παράγει μοναδικούς τραγουδιστούς ήχους, που μοιάζουν με γιοντλ (τυρολέζικο βαλς). Γενικά, τα Μπασέντζι δε μοιάζουν με σκυλιά: γλείφονται όπως οι γάτες, είναι άοσμα και το θηλυκό έρχεται σε οίστρο μόνο μία φορά το χρόνο. Επίσης, τα ιαπωνικά Τσιν (Chinese Chin) έχουν δανειστεί την ονομασία τους από τη λέξη «chin», που σημαίνει γάτα. Το Τσιν είναι πολύ λεπτεπίλεπτο και χαριτωμένο, γλείφει συχνά το πρόσωπο και τα πέλματα του σαν γάτα, ενώ προτιμά να κάθεται στα έπιπλα ή μέσα σε μια ζεστή αγκαλιά.
Doberman: Το σκυλί Ντόμπερμαν (Doberman), πήρε το όνομα του στα τέλη της δεκαετίας του 1860 από ένα Γερμανό φοροεισπράκτορα, τον Louis Dobermann, ο οποίος χρησιμοποίησε μερικά από τα αδέσποτα σκυλιά του τοπικού κυνοκομείου, για να φτιάξει ένα σκυλί όσο το δυνατό πιο άγριο και ανήσυχο, που θα τον προστάτευε τις ώρες της δουλειάς του. Τα Ντόμπερμαν, μαζί με τα μικρόσωμα ιρλανδικά Τερριέ (Irish Terrier), χρησιμοποιήθηκαν σαν φύλακες και σκύλοι περιπολίας κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Mastiff: Οι αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν σκύλους στο στρατό τους, στις επιθέσεις και στη μεταφορά μηνυμάτων. Εξόπλιζαν τα - ιταλικά - Μαστίφ (Mastiff) τους, με ελαφρά πανωπλία και τα έστελναν στη μάχη εναντίον του εχθρού, φορτωμένα με πασσάλους και καζάνια γεμάτα φλεγόμενο θειάφι. Οι δε Βαβυλώνιοι εκτιμούσαν κι αυτοί ιδιαίτερα το Βρετανικό Μαστίφ και το χρησιμοποιούσαν συχνά στα βάρβαρα θεάματα τους στην αρένα, τουλάχιστον από την εποχή του Καίσαρα.
Chow-Chow: Το 1000 π.Χ. στην Κίνα το Τσόου-Τσόου (Chow Chow), χρησιμοποιήθηκε σαν σκυλί ναών και ευγενών οικειών. Εξαιτίας της ομοιότητάς του με επιβλητικό λιοντάρι, σκοπός του ήταν να φοβίζει και να απομακρύνει τα κακά πνεύματα. Για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποιήθηκαν επίσης τα Πεκινουά (Pekingese) και τα Σιχ Τζου (Shih Tzu). Όταν ο δυτικός στρατός εισέβαλλε στο παλάτι του Πεκίνο το 1860, πέντε σκύλοι μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη ως λάφυρα πολέμου.
Chinese Crested: Ο Κινέζος Λοφιοφόρος (Chinese Crested), είναι μια άτριχη φυλή σκύλου, με μόνο μία φυσική τούφα στην κορυφή του κεφαλιού του, που μοιάζει με λευκό λοφίο. Εξαιτίας της αριστοκρατικής εμφάνισής του, χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Κίνα από τον 13ο αιώνα, για τη φύλαξη των αυτοκρατορικών θησαυρών.
Canaan Dog: Το σκυλί Χαναάν (Canaan Dog) στην πατρίδα του, το Ισραήλ, χρησιμοποιήθηκε κυρίως σαν αγγελιοφόρος, κι έχει διακριθεί σε πολλές περιπτώσεις στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων αναταραχής στην περιοχή. Στο Ισραήλ, αλλά και στην περιοχή του Περσικού Κόλπου συναντάμε σκύλους με ακραία ονόματα-παρατσούκλια, όπως Καταιγίδα της Ερήμου, Άμμος της Ερήμου, Γερουσιαστής, Πολιτικής Ανοιχτής Αγοράς, και άλλα ευτράπελα. Φαίνεται πως οι σκύλοι φέρουν το βάρος της αίσθησης χιούμορ του ιδιοκτήτη τους...
Greyhound: Στο Μεσαίωνα, τα Γκρεϋχάουντ (Greyhound), ήταν οι ευνοούμενοι σκύλοι των κυνηγών, των βασιλέων και των ευγενών. Εμφανίζονται μάλιστα και σε διάφορα οικόσημα της εποχής. Στη Μ.Βρετανία εκτρέφονταν αποκλειστικά και μόνο για τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, με ρητή απαγόρευση προς τους υπηρέτες τους, ακόμη και επί ποινή θανάτου, ώστε να μην μπορούν να αποκτήσουν τα δικά τους καθαρόαιμα.
Dalmatian: Τα σκυλιά Δαλματίας (Dalmatian) πρωτοεμφανίστηκαν στα Βρετανικά Νησιά τον 18ο αιώνα, όπου τα απολάμβαναν ιδιαίτερα σαν διακοσμητικά σκυλιά αμαξών, τρέχοντας δίπλα στους τροχούς της άμαξας. Εκτός από το διακοσμητικό ρόλο τους, προστάτευαν την άμαξα από ληστές και απέτρεπαν ζώα που μπορεί να φόβιζαν τα άλογα.
Borzoi: Τα Μπορζόι (Borzoi), χρησιμοποιήθηκαν στη Ρωσία για πολλά χρόνια ως κυνηγοί λύκων, αλεπούδων και λαγών. Ακινητοποιούν το θήραμα τους μέσα σε 60 δευτερόλεπτα. Η περίοδος της δόξας τους στη Ρωσία, ήταν πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση, όταν κάθε ευγενής διατηρούσε τη δική του ομάδα, ενώ ο ίδιος ο Τσάρος διατηρούσε δεκάδες κυνοτροφεία.
Malteze: Τα Μαλτέζικα (Maltese) σκυλάκια-μινιατούρες, χρησιμοποιήθηκαν σαν «σκύλοι μανικιού», καθώς Ευρωπαίοι ευγενείς τα μετέφεραν για πολλούς αιώνες μέσα στα μανίκια τους, για ζεστασιά και καλοτυχία.
Bichon: Ο σκύλος Φου ή «Σκύλος Λιοντάρι» (Bichon - φυλή Lowchen), υπήρξε επαναλαμβανόμενο θέμα στην κινεζική λαογραφία, θρησκεία και μυθολογία κατά τον 17ο αιώνα, και πιστεύεται ότι έφερνε καλή τύχη και ευημερία στον ιδιοκτήτη του. Αντίθετα, οι μαύροι σκύλοι είχαν την ίδια μεταφυσική σημασία με τις μαύρες γάτες στην Ευρώπη.
Keeshond: Το σκυλί Κέεσχοντ (Keeshond), πήρε το όνομα του από έναν Ολλανδό πατριώτη, τον Κέες, ο οποίος κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα, ήταν το σύμβολο της εθνικής αντίστασης στη χώρα του. Έτσι, ο σκύλος αυτός θεωρήθηκε «σκύλος των αγροτών».
King Charles’s Spaniels: Στη Βρετανική Αυλή δύο ήταν τα ευνοούμενα σκυλιά για πολλά χρόνια επί βασιλείας του Καρόλου ΙΙ: το απλό Σπάνιελ και το Σπάνιελ Ιππότης του Βασιλιά Καρόλου (King Charles’s Spaniels). Φημολογείται ότι ο βασιλιάς δεν πήγαινε πουθενά χωρίς να ακολουθείται από τη συλλογή των μικρών, ευτυχισμένων Σπάνιελ-παιχνιδιών του!
Laika: Ένας θυληκός σκύλος Λάικα (Laika), ήταν το πρώτο ζωντανό πλάσμα που στάλθηκε στο διάστημα. Εκτοξεύθηκε από την πρώην Σοβιετική ΄Ενωση στις 3 Νοέμβρη του 1957, μέσα στο δορυφόρο Σπούτνικ - το σκάφος δεν επρόκειτο να επιστρέψει στη γη. Τα Λάικα έχουν τη φήμη των «σκύλων του διαστήματος» και χρησιμοποιούνται χρόνια από τους Ρώσους στα διαστημικά τους πειράματα.
Tibetan Terrier: Τα Θιβετιανά Τερριέ (Tibetan Terrier) εκτράφηκαν για το άφθονο τρίχωμά τους επί πολλούς αιώνες από τους μοναχούς των Ιμαλαϊων. Με αυτό έφτιαχναν κιλίμια, παλτά, κουβέρτες και διακοσμητικά για τους ναούς τους. Για τον ίδιο σκοπό, στη Μ. Βρετανία και τη Σκωτία αναπαράγονται τα Μπέντλινγκτον Τερριέ (Bedlington Terrier), που θυμίζουν μακρύτριχα αγριοκάτσικα.
Schipperke: Σε όλα τα λιμάνια κατά μήκος της ακτής της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, για πολλά χρόνια χρησιμοποιόταν αποκλειστικά το πορτογαλικό Σκυλί Νερού (Ciao de Agua), σαν εργατικό προσωπικό πάνω στα πλοία, για να μαζεύει σχοινιά, δίχτυα, πανιά, κ.ά. Σκυλιά-καπετάνιοι θεωρούνται επίσης τα ολλανδικά Σκίπερκε (Schipperke) και Κέεσχοντ (Keeshond), καθώς και ορισμένα από τα σκυλιά της Νέας Γης.
German Shepherd Dog: Η χρήση των σκύλων - οδηγών για τυφλούς, χρονολογείται από την εποχή του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ένας Γερμανός γιατρός εντυπωσιάστηκε, από την τρυφερή συμπεριφορά ενός Γερμανικού Ποιμενικού (German Shepherd Dog) απέναντι σε έναν τυφλό.
Saluki: Τα Σαλούκι (Saluki) της Αραβικής χερσονήσου, είναι πιθανότατα το πιο παλιό είδος κυνηγετικών σκύλων όρασης. Από αρχαιοτάτων χρόνων, υπήρξε άψογος συνοδός των Βεδουίνων της ερήμου, επειδή προσαρμόζεται εύκολα στην ξερή καυτή άμμο. Οι Μωαμεθανοί θεωρούν γενικά τα σκυλιά ως «ακάθαρτα» και μιερά αλλά κάνουν εξαίρεση για το πολύτιμο Σαλούκι.
Lowchen: Το γαλλικό Λέβχεν (Lowchen), είναι ένας μικροσκοπικός κροσσωτός σκύλος που χρησιμοποιήθηκε σαν θερμοφόρα (!) κατά την περίοδο του Μεσαίωνα.
Bulldog: Κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, αναπαράχθηκε το Βρετανικό Μπούλντογκ (Bulldog), που χρησιμοποιήθηκε για το αρχαίο άθλημα της κυνο-ταυρομαχίας, απ’ όπου πήρε και το σημερινό όνομά του (Bull-Dog). Τα σκυλιά αυτά έπρεπε να αρπάξουν τον ταύρο από τη μύτη και δεν τον άφηναν αν δεν έπεφτε. Ή και το αντίθετο.


Category: 0 σχόλια

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου